Uczynki karalne – zawarte w statucie karnym w obszernej liczbie śledzone są z zaskarżenia publicznego. Ten obywatel, jaki rządzi się regułami sprawiedliwymi, powinien widzieć na racji, iż bywając świadkiem przewinienia, powinien zawiadomić władzę.
Gdy możemy opowiadać o odpowiedzialności karnej?
W Narodowym prawie odpowiedzialności karnej podlegają wyłącznie wyczyny wzbronione, jakie w chwili popełnienia przeoczenia są określone w regulaminie karnym – prawo nie obowiązuje wstecz. Innymi słowy, sprawca może odpowiadać za popełniony czyn tylko wówczas, kiedy jest on sprecyzowany w prawie karnym. Jeżeli jest inaczej, nie ma mowy o odpowiedzialności karnej.
Przebieg procesu karnego
Jeśli doszło do popełnienia przestępstwa, za które grozi odpowiedzialność karna, zaczyna się postępowanie karne.
Składa się ono z trzech kroków.
Postępowanie przygotowawcze to początkowy etap, w którym policja bada czy został popełniony czyn zakazany przez prawo karne.
W postępowaniu sądowym następuje określenie, czy prawo zostało złamane i określana jest wielkość kary.
Wykonawstwo narzuconej kary jest ostatecznym etapem przebiegu karnego, zwane jest postępowaniem wykonawczym.
Prawo do obrońcy w przebiegu karnym
Prawo do obrońcy we wszystkich etapach przebiegu karnego zabezpiecza Konstytucja. W przypadku, jeżeli podejrzanego o popełnienie przestępstwa nie stać na obrońcę z wyboru, przysługuje mu obrona z urzędu. Wniosek o obrońcę z urzędu można złożyć na poziomie postępowania sądowego. Nieletnim, głuchoniemym, niewidomym jak również osobom, co do których jest podejrzenie, iż czyn zakazany popełniły nieświadomie, przysługuje obrona z urzędu. Jeżeli podejrzany nie może się sam bronić z powodu kiepskiego samopoczucia psychicznego, przysługuje mu obrońca z urzędu. Jeśli oskarżonego stać na obrońcę z wyboru może go poszukać przez Internet, wystarczy wpisać w Google np: adwokat Lodz.
