Felinoterapia, haloterapia, sylwoterapia… przykładów jest naprawdę wiele. W wielu przypadkach poprawnie przystosowana kuracja ma szansę w znacznym stopniu zmniejszyć przykre objawy dolegliwości czy nawet uniemożliwić. jej przebieg. Czasami określona terapeutyka jest konieczna dla podstawowej egzystencji – tak jak przy niewydolności oddechu, leczonej między innymi przy pomocy tlenoterapii.
Parę słów o tlenoterapii
Terapia tlenowa jest zalecana najczęściej chorym, które wykazują problem z niewydolnością płucną. Przyczyn choroby może być naprawdę sporo; od dychawicy po zwłóknienie torbielowate; Tlenoterapia wskazana jest także tym osobom, które chorują na POChP, idiopatyczne włóknienie płuc czy BPD. Terapia tlenowa dokonywana bywa z pomocą niezawodnego narzędzia, a dokładnie koncentratora tlenu. Przedmiotem terapii tlenowej jest oczywiście podwyższenie zagęszczenia tlenu w płucach. Mechanizm tłoczy tlen do układu oddechowego chorego; dalej tlen dociera również do jego krwi. Hemoglobina z unormalizowanym zagęszczeniem tlenu skutecznie pomaga zapobiegać kwasicy, mianowicie jednej z niebezpiecznych implikacji niedotlenienia organizmu.
Jak działa koncentrator tlenu?
Priorytetową operacją, jaką wykona podłączony koncentrator tlenu, zawsze będzie zdobycie (a raczej: wchłonięcie) powietrza z najbliższego otoczenia. Następny etap to jego sprężanie; po tej czynności powietrze przepływa przez specjalistyczne sitka, a tlen ulega odseparowaniu od azotu. Użytkownik pochłania jedynie tlen – a wszystko za pomocą profesjonalnej maseczki czy cewnika do podawania tlenu. Należy przy tym pamiętać, że zagęszczenie tlenu bywa bardzo wysokie – to się pomiędzy 91 a 95%.
